कविता : भेट्न पाए
- तुलसिं नेपाली / दैलेख, हाल : यु ए ई
म तिमी तिमी म
संगैभए हुन्थ्यो
रात् दिन तीमलाई सम्झि
किन मन् रुन्थ्यो !
+++++++++
थाहै छैन् तीम्रो यादमा
कति बग्छ आँशु
मन भारी पिरै पिर्छ
कसो गरि हॉंसु !
+++++++++
कलाई भनु कसो गरू,
यो मन को पिर
नत मनमा छाउछ खुसी,
न उज्यालो सिर !
++++++++
नत भोकछ दिन भर,
नत निद छ रातमा
पिडा बोकने नाम्लो भाछ,
आफनै सरिर हातमा !
+++++++++
कति दिन बॉचुला म?
बोकी यस्तै पिर
मरे भने भटन आए,
प्यारी स्वर्ग तिर !
